Każdy człowiek doświadcza w swoim życiu uczucia smutku i przygnębienia. Często określa to uczucie słowem „depresja”. Dla lekarza-psychiatry słowo to ma jednak całkiem inne znaczenie – opisuje taki stan smutku, który jest chorobą.
O tym, czy mamy do czynienia z depresją jako zjawiskiem chorobowym, decydują:
Badania epidemiologiczne wskazują, że co najmniej co piąty dorosły przynajmniej raz w swoim życiu przeżywa stan, który można rozpoznać jako depresję i który wymaga specjalistycznego leczenia. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) podaje, że depresja jest czwartym najpoważniejszym problemem zdrowotnym, z którym zmagają się ludzie na całym świecie.
Depresja (zespół depresyjny, zaburzenie depresyjne, zaburzenie afektywne) to rozpoznanie medyczne. Takie samo jak cukrzyca, czy nadciśnienie tętnicze. Jest więc stanem, który wymaga leczenia, a nie powinien być przyczyną wstydu czy poczucia winy.
Kto może zachorować na depresję?
Każdy z nas odczuwa radość i smutek bez względu na pochodzenie, rasę, wyznanie, wykształcenie czy status materialny. Dlatego też każdy człowiek może w pewnym momencie swojego życia odczuwać ciągły smutek, zmęczenie czy brak radości z jakiejkolwiek codziennej czynności. Nie należy tego bagatelizować, gdyż to co czujesz nie oznacza, że jesteś leniwy ale prawdopodobnie musisz skorzystać z pomocy psychiatry i psychologa. Jeśli poprosisz o pomoc szybciej powinna wrócić radość z życia oraz zwyczajna aktywność, którą do tej pory prowadziłeś.
W Polsce szacuje się, że co 10 osoba cierpi na chorobę jaką jest depresja lub zaburzenia nastroju z tego kręgu chorób. Badania wskazują, że dwa razy częściej chorują kobiety niż mężczyźni, ale być może ta liczba wskazuje tylko tyle, że to kobiety częściej sięgają po pomoc niż mężczyźni. Różne badania wskazują, że choroba najczęściej przychodzi w wieku między 35 a 50 rokiem życia i wieku podeszłym.
Wielu badaczy wskazuje jednak, że coraz częściej na depresję cierpią osoby młode, które dopiero wchodzą w dorosłe życie.
